Źródło ze „świętą” wodą. Powinno znaleźć się na naszych turystycznych szlakach

„Wyrywny pasterz” i pomnik przyrody

Gdy okoliczni mieszkańcy dowiedzieli się o tym wydarzeniu, byli zasmuceni. Zapadła decyzja o upamiętnieniu spotkania z Maryją. Pierwsza, drewniana kapliczka nad źródłem została postawiona w tym miejscu jeszcze w XVIII w. Potem budowla była przebudowywana.

Kapliczka w obecnej formie powstała w latach 20. ub. wieku. Po pewnym czasie zauważono, że woda ze źródła ma cudowną moc. Ludzie dzięki niej odzyskiwali np. władzę w nogach. Woda pomagała też podobno na choroby skórne i reumatyczne.

W Siedliskach od stuleci czczono Maryję na wiele sposobów. W kapliczce ustawiono dwustronną ikonę. Przedstawiono na niej scenę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz wizerunek św. Mikołaja biskupa. Kiedyś znajdował się tam także obraz Matki Zbawiciela wykonany według wizji „wyrywnego” pasterza.

Wizerunek ten jednak zaginął. Dlatego w 2003 r. parafianie ufundowali kamienną figurę Matki Boskiej, którą można oglądać do dzisiaj. Natomiast samo źródlisko od 1993 r. objęto ochroną jako pomnika przyrody.

O ciekawostkach przyrodniczych oraz historii gminy wiele można się dowiedzieć w Izbie Pamięci działającej od kilkunastu lat w Siedliskach, dziś to Muzeum Skamieniałych Drzew. Mieści się w byłym budynku szkoły. Zgromadzono tam stare lampy naftowe, żelazka z duszą, niecki, dzieże oraz zabytkowy sprzęt rolniczy. A także mnóstwo fragmentów skamieniałych miliony lat temu drzew, które znaleziono w tych okolicach. Stanowią one jeden ze znaków rozpoznawczych gminy.

Tuż obok muzeum można oglądać cerkiew grekokatolicką pw. św. Mikołaja z początków XX w. To murowana świątynia ze stojącą obok dzwonnicą. Nabożeństwa odbywają się tam, jak opowiadają miejscowi, tylko „od wielkiego dzwonu”.

W świątyni znajduje się unikatowy ikonostas z XVIII w. Zgromadzono tam także nowsze obrazy, kościelny sprzęt, stare świeczniki, jakieś kredensy, skrzynie, ławy itd. Jest także mistyka „omodlonych” ścian i przestrzeń do rozmyślań.

W Siedliskach warto również odwiedzić kościół rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Został on wybudowany w 1903 r. jako prywatna kaplica Pawła Sapiehy. Wnętrze nawy tej świątyni zdobią polichromie. Przy dzwonnicy można oglądać skamieniałe okazy drzew.